Blockchain Applications and Implementation

 

Deepak Kumar Sharma, Tushar Pardhe, Yash Kulshreshtha, Shivani Singh

 

 

---

 برای دانلود رایگان مقاله اصلی به زبان انگلیسی اینجا کلیک کنید

---

 

 

کاربردها و پیاده سازی بلاک چین

6.1 مقدمه

6.1.1 بلاک چین چیست؟

6.1.2 تاریخچه بلاک چین

6.1.3 بلاک چین چطور توسعه و پیاده سازی می‌شود؟

6.2 شبکه بلاک چین اتریوم

6.2.1 اتریوم چیست؟

6.2.2 آیا اتریوم آینده است؟

6.2.3 چارت روند مبادلات اتریوم

6.2.4 Solidity و دیگر فناوری‌ها

6.3 کاربردهای بلاک چین

6.3.1 بلاک چین در بازاریابی آنلاین

6.3.2 بلاک چین و یادگیری ماشین

6.3.3 بلاک چین و شبکه وب غیرمتمرکز

6.4 نتیجه گیری

6.5 مراجع

 

 

 

اخیراً سر و صدای زیادی پیرامون بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به راه افتاده است. اما فناوری پیشرو بیت کوین، یعنی بلاک چین، اغلب به اشتباه تصور می‌شود و کمتر مورد بررسی قرار می‌گیرد. چند سالی است که بلاک چین یکی از کلمات کلیدی است. این روزها، بلاک چین همه جا را فرا گرفته است. شما نمی‌توانید اخبار را بدون مواجه شدن با اخبار مربوط به بلاک چین، بیت کوین، ارزهای دیجیتال و غیره بخوانید. گفته شده است که بلاک چین برای تراکنش‌ها همان کاری را انجام می‌دهد که اینترنت برای اطلاعات انجام داده است. کارشناسان ادعا می‌کنند که بلاک چین تمام زمینه‌های حیاتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و این توانایی را دارد که پرداخت‌ها، اقتصاد، مراقبت‌های بهداشتی و حتی سیاست را در سراسر جهان تغییر دهد. خرید خانه یا ثبت نام وسیله نقلیه می‌تواند به دلیل تعداد واسطه‌هایی که باید از طریق آنها بگذرد، روند بسیار دردناکی باشد. دلیل اصلی محبوبیت این فناوری این است که این فناوری امکان افزایش شفافیت و کارایی را در تبادل تقریباً هر چیزی فراهم می‌کند. هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و باعث افزایش اعتماد بین طرفین می‌شود. به طور خلاصه، بلاک چین توانایی تغییر نحوه عملکرد جهان را دارد و این پتانسیل را دارد که به عنوان پیشگام‌ترین فناوری قرن حاضر شناخته شود. علیرغم اینکه یک فناوری انقلابی است، بسیاری از مردم هنوز ایده روشنی در مورد چیستی و نحوه عملکرد آن ندارند. پتانسیل واقعی این فناوری در آگاهی از آن نهفته است. بنابراین این دقیقاً دستور کار این فصل است، یعنی اینکه بلاک چین دقیقاً چیست و چرا به نظر می‌رسد چنین برنامه‌های بی حد و حصری دارد؟ این فصل اهمیت و مفاهیم بلاک چین را به همراه یک طرح کلی از یک تاریخچه مختصر در پشت آن توضیح می‌دهد، که با بخش 1.1.1 شروع می‌شود که یک ایده کلی در مورد بلاک چین ارائه می‌دهد. سپس سعی خواهیم کرد منشأ بلاک چین را در بخش 1.1.2 درک کنیم. علاوه بر این، بخش 1.1.3 به طور مختصر اجرای آن را مورد بحث قرار می‌دهد.

6.1.1 بلاک چین چیست

بلاک چین راهی برای ثبت داده‌های تراکنش یا ردیابی دارایی‌ها است. دارایی‌ها می‌توانند مشهود یا نامشهود باشند. در عمل، هر چیزی که ارزش دارد را می‌توان با استفاده از شبکه بلاک چین با هزینه کمتر و شفافیت بیشتر ردیابی کرد. بلاک چین یک پایگاه داده است که در سراسر شبکه توزیع می‌شود، جایی که گره‌های شبکه با یکدیگر همگام هستند. همه گره‌ها دقیقاً یک کپی از بلاک چین دارند. هیچ نهاد یا مرجع واحدی وجود ندارد که مسئول کنترل پایگاه داده باشد. هر گونه تغییر در این پایگاه داده پس از توافق گسترده از سوی شرکت کنندگان در شبکه انجام می‌شود.

با اشاره به رویدادهای گذشته، زمانی که افراد مختلف مجبور بودند به داده‌های مشابهی وابسته باشند، برای کنترل منشاء داده‌ها به شخص ثالث قابل اعتمادی تکیه می‌کردند. اما با ظهور بلاک چین، این گروه از نهادها می‌توانند بدون نیاز به شخص ثالث در مورد رویدادها توافق کنند. این پایگاه داده فقط ضمیمه است، یعنی داده‌ها را فقط می‌توان به پایگاه داده اضافه کرد و تنها پس از موافقت همه نهادهای شرکت کننده.

بلاک چین اساساً یک دفتر کل غیرمتمرکز است که یک لیست پیوندی از سوابق به نام بلوک را در یک شبکه نقطه به نقطه ایجاد می‌کند که در آن هر بلوک شامل تعداد معینی تراکنش است. ترتیب بلاک‌ها در زنجیره، ترتیب انجام تراکنش‌ها را مشخص می‌کند. هر بلوک شامل موارد زیر است:

 

 

                           شکل 6.1 سیستم‌های متمرکز در مقابل غیرمتمرکز

 

 

شکل 6.2 ساختار یک بلاک

به عبارت دیگر، بلاک چین به‌عنوان یک زنجیره عمومی باز، مشترک و قابل اعتماد عمل می‌کند که فهرستی از داده‌های تراکنش بین دو نهاد را به طور کارآمد و قابل تأیید و ماندگار حفظ می‌کند.

با توجه به ساختار هر بلوک، بلاک چین در برابر تغییر داده‌ها مقاوم است. اگر کسی بخواهد تاریخچه تراکنش‌ها را در یک بلوک تغییر دهد، تمام بلوک‌های آن بلوک تا بلوک فعلی باید اصلاح شوند و این باید در هر تکراری از بلاک چین در شبکه منعکس شود. از آنجایی که هش در بلوک بعدی تابعی از محتویات این بلوک است، بلوک بعدی نیز باید تغییر کند. این تغییر منجر به یک هش بلاک متفاوت می‌شود. همین فرآیند باید به آخرین بلوک زنجیره منتقل شود. پس از اصلاح بلاک چین، حفظ آن بسیار دشوار می‌شود. قدرت محاسباتی مورد نیاز برای انجام این کار عظیم است. اما این روزها کامپیوترهایی با قدرت پردازش بسیار بالا داریم و برای اینگونه کامپیوترها، محاسبه صدها هزار هش چند ثانیه است. بنابراین، برای جلوگیری از دستکاری داده‌ها، بلاک چین‌ها از تکنیکی به نام Proo of Wor (PoW) استفاده می‌کنند که برای حل یک مشکل محاسباتی به ماینرها (گره‌ها در شبکه) نیاز دارد. زمان و تلاش مورد نیاز برای حل مشکل در مقایسه با زمان مورد نیاز برای تأیید نتیجه مشکل بسیار زیاد است. هنگامی که یک ماینر راه حلی برای یک بلوک پیدا می‌کند، بلوک را به شبکه پخش می‌کند. تمام گره‌های دیگر این راه حل را تأیید می‌کنند و بلوک به زنجیره اضافه می‌شود. PoW به یک الگوریتم اجماع پرکاربرد تبدیل شده است و توسط بسیاری از ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

حال بیایید با کمک یک مثال سعی کنیم عملکرد بلاک چین را درک کنیم:

فرض کنید شخصی X می‌خواهد 110000 به Y بدهد.

بدون بلاک چین، X درخواستی را به بانک خود ارسال می‌کند تا تراکنش 110000 از حساب خود به حساب Y را آغاز کند. این درخواست حاوی جزئیات حساب فرستنده و گیرنده به همراه مبلغ تراکنش است. بانک چند مورد را بررسی می‌کند، مثلاً آیا X واقعاً 110000 در حساب خود دارد یا خیر. اگر همه چیز خوب پیش برود، بانک 110000 از حساب X به حساب Y منتقل می‌کند.

 

 

شکل 6.3 تراکنش بدون بلاک چین.

 

 

شکل 6.4 تراکنش با بلاک چین.

با بلاک چین، X یک تراکنش 110000 به Y ایجاد می‌کند. این تراکنش در یک بلوک گنجانده شده و از طریق اینترنت ارسال می‌شود. تمام گره‌های شبکه بررسی می‌کنند که آیا این تراکنش معتبر است یا خیر. اگر معتبر باشد، این بلوک به زنجیره اضافه می‌شود و تراکنش اجرا می‌شود، یعنی Y دارای 110000 X است.

بلاک چین از هر نظر نوآوری پشرو در پس نسل بعدی اینترنت یا وب غیرمتمرکز محسوب می‌شود و پاسخی به مسئله قدیمی اعتماد انسان می‌دهد. حال، اجازه دهید به ویژگی‌های کلیدی بلاک چین که بیانیه بالا و کاربردهای بی‌پایان بلاک چین را توجیه می‌کنند، نگاهی بیاندازیم:

1. حذف نقش یک مقام حاکم مرکزی: زنجیره‌های بلاک توسط گروهی از گره‌ها مدیریت می‌شوند که یک شبکه نقطه به نقطه را تشکیل می‌دهند تا برخی واسطه‌ها. یک تراکنش به جای اینکه توسط شخص ثالث تأیید شود، توسط هر گره در شبکه تأیید می‌شود. این کار دارای چندین مزیت از جمله کاهش هزینه‌های انتقال و بهبود شفافیت است.
2. توزیع شده: هر گره یک کپی از بلاک چین دارد. بنابراین، اگر کسی سعی کند داده‌ها را دستکاری کند، باید داده‌ها را در تمام نسخه‌های بلاک چین ذخیره شده در هر گره در شبکه بلاک چین تغییر دهد. این امر از دستکاری همزمان تمامی اطلاعات جلوگیری می‌کند. تا زمانی که هکرها نتوانند سوابق تراکنش‌های میلیون‌ها گره را دستکاری کنند، نمی‌توانند با موفقیت داده‌های بلاک چین را جعل کنند.
3. تغییرناپذیر: هر داده تراکنش، پس از اضافه شدن به بلاک چین، قابل تغییر نیست. دوربین داده فقط به ترتیب زمانی به زنجیره بلوکی اضافه می‌شود. تغییر هر داده عملاً غیرممکن است.
4. اجماع: این ویژگی است که به بلاک چین قدرت تمرکززدایی می‌دهد. دفتر کل با اجماع به روز می‌شود. هیچ مرجع مرکزی مسئول ایجاد تغییرات در دفتر نیست. هر گونه به روز رسانی انجام شده در بلاک چین بر اساس شرایط سخت تأیید می‌شود و تنها پس از اجماع بین گره‌های شبکه به بلاک چین اضافه می‌شود.
5.  امنیت و قابلیت اطمینان: به دلیل تمرکززدایی، هیچ نقطه شکست واحدی در سیستم بلاک چین وجود ندارد. هیچ بخشی از سیستم وجود ندارد که در صورت خرابی، عملکرد کل سیستم را متوقف کند. همچنین هیچ نقطه ضعفی در شبکه وجود ندارد که بتوان از آن اطلاعات را دستکاری کرد. این امر از حملات مخرب جلوگیری می‌کند، بنابراین قابلیت اطمینان کلی بلاک چین را بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، تراکنش‌ها به صورت دیجیتالی امضا و رمزگذاری می‌شوند که امنیت بالایی را تضمین می‌کند.

6.1.2 تاریخچه بلاک چین

برای درک بهتر بلاک چین، باید منشأ بلاک چین را ردیابی کنیم. ما باید سعی کنیم زمینه‌ای که در آن ایجاد شده است را درک کنیم تا آن را بهتر درک کنیم. از آنجایی که "4 بزرگ" روی آن سرمایه گذاری می‌کنند، بلاک چین اهمیت بیشتری پیدا کرده است. خوش بینان ادعا می‌کنند که بلاک چین در آینده برجسته‌تر خواهد شد. بنابراین، اجازه دهید ببینیم که بلاک چین قبل از اینکه مورد توجه افراد زیادی در سراسر جهان باشد، چه سفری داشته است.

در سال 1991، استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتا روشی را برای ایمن سازی رمزنگاری زنجیره‌ای از بلوک‌ها ابداع کردند تا سیستمی را توسعه دهند که در آن اسناد دارای مهر زمانی قابل دستکاری نباشند. در سال 1992، آن‌ها سعی کردند درختان مرکل را در این سیستم بگنجانند تا کارآمدتر شود تا اسناد متعدد در یک بلوک ذخیره شوند. با این حال، در سال 2008 بود که بالاخره بلاک چین اهمیت پیدا کرد.

در سال 2008، بلاک چین و بیت کوین توسط شخصی (یا گروهی از افراد) به نام ساتوشی ناکاموتو مفهوم‌سازی شدند. ساتوشی ناکاموتو انتخاب کرده است که تاکنون ناشناس باقی بماند. در مقاله ناکاموتو «بیت کوین: یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا»، او بیت کوین را به جهان معرفی کرد و اصول اساسی آن و نحوه کارکرد آن را توضیح داد. در این مقاله، او مفاهیم بسیاری مانند رمزنگاری، شبکه‌ها، حساب دیفرانسیل و انتگرال و غیره را گنجانده است. در سال بعد، بیت کوین محبوب شد و مفهوم اساسی آن یعنی بلاک چین محبوبیت بیشتری پیدا کرد. از آن زمان بلاک چین تکامل یافته و جایگاه خود را در بسیاری از برنامه‌های کاربردی فراتر از ارزهای دیجیتال پیدا کرده است.

6.1.3 چگونه پیاده سازی/اجرا می‌شود؟

بلاک چین با هدف ایجاد اختلال در بخش مالی معرفی شد. بسیاری از بانک‌ها و مؤسسات مالی از این فناوری برای ایمن‌تر کردن تراکنش‌ها بهره گرفته‌اند. اما اکنون این فناوری فقط به پرداخت و اقتصاد محدود نمی‌شود. هر صنعتی، از مراقبت‌های بهداشتی گرفته تا تولید، از سفر تا خرده فروشی، در حال سرمایه گذاری در آن است.

مفهوم زیربنایی پشت بلاک چین شبیه به یک پایگاه داده است، اما نحوه مدیریت این پایگاه داده کاملاً متفاوت است. برای توسعه دهندگانی که مایل به یادگیری توسعه بلاک چین هستند، درک برخی از مفاهیم کلیدی که هسته اصلی این فناوری را تشکیل می‌دهند بسیار مهم است:

1. اجماع غیرمتمرکز: بلاک چین یک سیستم همتا به همتا غیرمتمرکز است. هیچ واسطه‌ای در میان گره‌های شبکه وجود ندارد که بر تبادل اطلاعات حاکم باشد. هیچ دخالت یک مقام مرکزی، سیستم را از ارتکاب مصون نگه می‌دارد. بنابراین، برای تصمیم گیری در یک بلاک چین، مشارکت کنندگان شبکه باید از طریق یک الگوریتم اجماع به اجماع برسند.

2. قراردادهای هوشمند: این یک پروتکل رایانه‌ای است که انتقال دارایی‌ها را بین نهادها کنترل می‌کند. شرایط و ضوابط یک معامله را مشخص می‌کند. به همان روشی که یک قرارداد سنتی عمل می‌کند. این یک قطعه کد است که به دنباله‌ای دقیق از اقدامات برای تسهیل توافق بین نهادهای درگیر نیاز دارد.

3. ماینینگ: ماینینگ فرآیند تأیید یک تراکنش و افزودن آن به زنجیره بلوک‌ها است. اساساً شامل اجرای الگوریتم اجماع همراه با ایجاد هش از بلوک قبلی است که دستکاری در آن آسان نیست. هدف اصلی ماینینگ اضافه کردن تراکنش‌ها به بلاک چین است به گونه‌ای که تغییر آن‌ها در آینده عملاً غیرممکن شود.

مفاهیم اولیه به تنهایی برای توسعه شبکه بلاکچین کافی نیست. شما همچنین باید با زبان‌های برنامه نویسی شی گرا مانند C++، Java، Python، Solidity و غیره آشنا باشید. همچنین باید اطلاعاتی در مورد ساختارهای داده مانند لیست‌های پیوندی، جداول هش، آرایه‌های انجمنی و غیره داشته باشید. در ایجاد ساختار بلوک‌ها در شبکه بلاک چین نقش دارد. درک برخی از تکنیک‌های رمزنگاری مانند الگوریتم هش ایمن (SHA) نیز مورد نیاز است که هنگام ایجاد هش برای بلوک‌ها مفید است.

امنیت و قابلیت تأیید تراکنش‌ها در شبکه بلاک چین تنها به دلیل وجود الگوریتم‌های اجماع که نقشی حیاتی در شبکه بلاک چین ایفا می‌کنند امکان پذیر است. الگوریتم اجماع مکانیزمی است که از طریق آن همه مشارکت کنندگان شبکه بلاک چین به توافق می‌رسند. بنابراین اکنون اجازه دهید برخی از رایج‌ترین الگوریتم‌های اجماع مورد استفاده برای توسعه بلاک چین را مورد بحث قرار دهیم:

1. اثبات کار (PoW): این اولین الگوریتم اجماع مورد استفاده در شبکه بلاک چین است. اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند. این شامل حل یک مشکل محاسباتی پیچیده است. اصل این تکنیک در این واقعیت نهفته است که زمان و تلاش لازم برای حل این مشکل بسیار بیشتر از منابع مورد نیاز برای تأیید نتیجه مشکل است. گره‌ای که این مشکل را حل می‌کند ابتدا به ماین بلوک بعدی می‌رسد. هنگامی که یک ماینر می‌خواهد تراکنشی را به بلاک چین اضافه کند، PoW را برای بلاک مربوطه انجام می‌دهد و آن را به شبکه بلاک چین پخش می‌کند. تمام نهادهای شرکت‌کننده در شبکه این بلوک را تأیید و تأیید می‌کنند و بلوک به زنجیره بلوک اضافه می‌شود. هر زمان که یک بلوک جدید استخراج شود، ماینر با مقداری ارز پاداش می‌گیرد.

2. اثبات زمان سپری شده: PoET یکی از بهترین و منصفانه‌ترین الگوریتم‌های اجماع است که با شبکه بلاک چین مجاز برای کشف ماینر بعدی استفاده می‌شود. در این تکنیک، هر گره به یک اندازه احتمال دارد که ماینر بعدی باشد. همه نهادهای شرکت‌کننده ملزم به انتظار برای مدت زمان تصادفی هستند. این زمان انتظار تصادفی توسط هر گره ایجاد می‌شود. گرهی که برای اولین بار پس از قرار گرفتن در حالت خواب (یعنی کوتاهترین زمان انتظار) برای این زمان تعیین شده بیدار می‌شود به عنوان ماینر بعدی انتخاب می‌شود. این ماینر یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه می‌کند و اطلاعات لازم را در سراسر شبکه منتقل می‌کند.

3. اثبات پشته: این الگوریتم جایگزینی برای PoW است. به جای بررسی اینکه کدام گره قدرت محاسباتی بیشتری برای حل یک مشکل دارد، روی stake کار می‌کند. پشته در اینجا مقدار ارزی است که یک ماینر مایل است برای مدت معینی قفل کند. تمام گره‌های شبکه اگر فکر می‌کنند که یک بلوک خاص باید به زنجیره اضافه شود، با شرط بندی روی آن، بلوک‌ها را تأیید می‌کنند. گره‌ها متناسب با شرط‌بندی‌هایشان پاداش دریافت می‌کنند و بر این اساس، پشته آنها افزایش می‌یابد. گره با بالاترین سهم برای استخراج بلوک بعدی انتخاب می‌شود.

حال اجازه دهید به معرفی مختصری از ابزارهای مفید در فرآیند توسعه بلاک چین بپردازیم.

1. Geth/Parity: برای تعامل با شبکه بلاک چین، ما به یک گره نیاز داریم که بتواند یک ارتباط نقطه به نقطه با سایر گره‌های شبکه بلاک چین برقرار کند. رابط‌های Geth و Parity me برای ایجاد یک پیاده سازی کامل از یک گره اتریوم استفاده می‌شود. تنها تفاوت این است که Geth از Go و Parity از Rust برای اجرای گره استفاده می‌کند.

2. Mist: این برنامه‌ای است که به عنوان یک کیف پول برای ذخیره و ارسال اتر (واحد پول مورد استفاده در بلاک چین اتریوم) عمل می‌کند. هر زمان که بخواهید اتر ارسال یا دریافت کنید یا روی بلاک چین سرمایه گذاری کنید، برای حمل به کیف پول نیاز دارید. تراکنش‌ها را انجام دهید و این جایی است که Mist مفید است.

3. Blockchain Testnet: این بستری است که برای آزمایش یک برنامه غیرمتمرکز قبل از استقرار آن در شبکه اصلی استفاده می‌شود. این ارز ساختگی را ارائه می‌دهد که ارزشی برای انجام معاملات ندارد.

4. Solidity Compiler: Solidity یک زبان برنامه نویسی با تایپ آزاد است که برای نوشتن قراردادهای هوشمند در شبکه بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود. کامپایلر Solidity کد solidity را به فرمی قابل خواندن توسط ماشین مجازی اتریوم تبدیل می‌کند.

S. Remix: این یک کامپایلر مبتنی بر Solidity است که به کاربران اجازه می‌دهد تا قراردادهای هوشمند برای بلاک چین اتریوم توسعه دهند. این به ما امکان می‌دهد تا قراردادهای هوشمند را اشکال زدایی، استقرار و آزمایش کنیم.

توسعه یک شبکه بلاک چین از ابتدا به دلیل مفاهیم پیچیده‌ای مانند رمزنگاری، شبکه‌ها، شتاب و غیره بسیار پیچیده می‌شود. بنابراین امروزه ما پلتفرم‌هایی داریم که به ما امکان می‌دهد با تعریف اطلاعات سطح بالا، بلاک چین خود را ایجاد کنیم. شرایط یک تراکنش و توجه نکردن به جزئیات پیاده سازی سطح پایین‌تر. برخی از این پلتفرم‌ها در زیر فهرست شده‌اند:

 

2. اتریوم

2. Openchain

3. Hyperledger Fabric

4. Hyperledger Sawtooth

5. EOSIO

6. چند زنجیره‌ای

 

6.1 شبکه بلاک چین اتریوم

تا اینجا همه ما با بلاک چین که اساساً یک دفتر کل توزیع شده است آشنا شده‌ایم. با کلمه بلاک چین، بیت کوین به ذهن خطور می‌کند. بیت کوین یک فناوری بلاک چین است اما فقط با معاملات ارزی سروکار دارد. برای استفاده گسترده از بلاک چین، به فناوری بسیار متنوع و چابک‌تری نیاز است. قبل از توسعه یک برنامه کاربردی مبتنی بر بلاک چین، نیاز به کدنویسی پیچیده، رمزنگاری و تجربیات پیشرفته در ریاضیات کاربردی است. برای رفع این مشکل پلتفرمی به نام اتریوم ساخته شد. اتریوم یک محیط یا پلتفرم است که ابزارها و پروتکل‌های یکپارچه‌ای را برای توسعه برنامه‌های کاربردی همه منظوره ارائه می‌دهد. بر خلاف بیت کوین-بلاک چین، بلاک چین اتریوم امکان تراکنش نه تنها ارز بلکه اطلاعات و ارزش‌های دیگر را با استفاده از بلاک چین فراهم می‌کند.

تراکنش‌های اتریوم مبتنی بر قراردادهای هوشمند هستند که مانند قراردادهای عادی هستند اما به طور خودکار الزام آور هستند. چندین زبان برای نوشتن قراردادهای هوشمند توسعه داده شده است. یکی از معروف‌ترین آنها Solidity است. ماهیت پویای اتریوم امکانات گسترده‌ای را برای کاربردهای آن باز می‌کند. در بخش‌های آتی، کمی عمیق‌تر به اتریوم می‌پردازیم و نگاهی به فناوری‌های مرتبط با آن خواهیم داشت.

 6.1.1 اتریوم چیست؟

وقتی "اتریوم" را می‌شنویم، معنای آن را یک پول نقد رمزنگاری می‌کنیم - مانند بیت کوین. در حالی که این فکر کاملاً نادرست نیست - درک این نکته اساسی است که اتریوم بسیار فراتر از یک پول نقد پیشرفته ضروری است - بلکه یک مرحله برنامه‌نویسی باز است که با استفاده از توسعه بلاک چین تولید می‌شود و سازندگان و متخصصان برنامه‌نویسی را برای ایجاد و انتقال دامنه فوق‌العاده درگیر می‌کند. برنامه‌های غیرمتمرکز در داخل سیستم اتریوم، یک پول نقد رمزنگاری به نام اتر وجود دارد. برای کنترل برنامه‌های ساخته شده با استفاده از بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود. هدف اتریوم تغییر نحوه انتقال وب است، با توجه به این واقعیت که سیستم‌های توزیع شده را قادر می‌سازد بدون استفاده از هیچ واسطه‌ای کار کنند. برنامه‌های برنامه نویسی مجوزهای اتریوم بر روی مجموعه‌ای از رایانه‌های شخصی مختلف اجرا می‌شوند. این به طور کلی یک سیستم مناسب نامیده می‌شود. تقریباً معادل بیشتر برنامه‌ها، اطلاعات در یک سرور راه دور مراقبت می‌شوند، که در یک مفهوم کلی فقط یک رایانه از راه دور با یک پایگاه داده تلفیقی است که حاوی اطلاعات و متا اطلاعات سایت است. اگر آن سرور آسیب ببیند، تمام داده‌های ساختار و پایگاه داده و سایت از بین می‌رود. با استفاده از پیشرفت بلاک چین، آن پایگاه داده و ساختار یکسان در میان تعداد زیادی از رایانه‌های شخصی و سیستم‌های افراد تخصیص داده می‌شود، بنابراین تمام داده‌های پایگاه داده باز هستند و تا زمانی که رایانه‌های شخصی مختلف، پایگاه داده و سیستم را نمی‌توان به هیچ معنای عملی خاموش کرد. هنوز به آن اضافه می‌کنند.

 

شکل 6.5: تایم لاین اتریوم

 

به طور خلاصه، این بدان معناست که «کامپیوترهای uber شرکتی گردآوری شده و سرورهای ابری خشک با چیدمان غول‌پیکر و غیرمتمرکز رایانه‌های شخصی مختلف جایگزین شده‌اند که توسط داوطلبان (افرادی مثل من و شما) از سراسر جهان استفاده و نگهداری می‌شوند.»

در سال 2013، ویتالیک باروتین، یک استاد و مهندس برنامه نویس پول نقد کامپیوتری، برای اولین بار مقاله‌ای در مورد اتریوم منتشر کرد. این پیشرفت بعداً توسط یک رویداد تأمین مالی وب جمعی که در اواسط سال 2014 برگزار شد، تأمین مالی شد. در 30 ژوئیه 2015، اتریوم راه اندازی شد، با 720 لاک اتر از پیش تعریف شده در چارچوب و مرتب شده و به عنوان "premed" جدا شد. این مجموع حدود 68 درصد از بیشترین پشته خریداری شده در سال 2019 است. سازندگان نیم سال بعد تصمیم گرفتند اتریوم را به عنوان یک ماده غیرمنفعت حفظ کنند. بنیاد اتریوم (Stiftung Ethereum) نیز به همین ترتیب شکل گرفت.

در ابتدا تصمیم گرفته شد که اتریوم از روش اثبات کار استفاده کند. بنابراین توسعه دهندگان it.s باید گره‌ها را استخراج یا اعتبار سنجی کنند که به آنها توکن های اتر پاداش می‌دهد. اما اخیراً این روش به دلیل ناکارآمدی انرژی با اصطکاک جهانی روبرو شده است. فعالان محیط زیست از آن به دلیل مصرف بالای انرژی آن انتقاد می‌کنند. در جلسات اخیر توسعه دهندگان اتریوم، مدل "اثبات پشته" مورد بحث قرار گرفته است. در ادامه این فصل به این مشکلات خواهیم پرداخت.

در حین توسعه اتریوم، باید در نظر داشت که این دارای یک زمانبندی کامل است به این معنا که این قراردادهای هوشمند از جایی که متوقف شده‌اند ادامه می‌یابند. به عبارت دیگر بلاک چین اتریوم می‌تواند انواع مختلفی از داده‌ها را به خاطر بسپارد. اتریوم منبع باز نگه داشته می‌شد. اما این اصول مشکلات خاصی را برای بلاک چین اتریوم ایجاد کرد. یک پلت فرم منبع باز، هر کسی می‌تواند برنامه خود را روی آن بسازد؛ افزایش استفاده از آن و محبوب کردن آن در بین توسعه دهندگان بسیار مهم است، اما نقطه ضعف آن این است که کل شبکه را کندتر می‌کند، زیرا هر گره باید بسیار کار کند. همانطور که گفته شد، تا به امروز تعداد زیادی بلاک چین کاملاً کارآمد وجود ندارد که بتواند برنامه‌های غیرمتمرکز واقعی را شبیه سازی کند. علاوه بر این، تقریباً هیچ کدام از بلاک چین‌های موجود سریعتر از اتریوم نیستند (Hashgraph) و Dag تراکنش‌های سریع‌تری در ثانیه ارائه می‌دهند.

DAO، یک سازمان غیرمتمرکز خودمختار، در سال 2016 رکورد فروش 150 میلیون نفر را برای تأمین مالی پروژه جمع آوری کرد. در همان سال یک هکر ناشناس 50 میلیون اتر را در ژوئن از DAO حذف کرد. با این اتفاق بحثی در میان جامعه ارزهای دیجیتال در مورد اینکه آیا اتریوم با ایجاد یک "هارد فورک" بحث‌برانگیز از صندوق‌های سرمایه‌گذاری درگیر استفاده مجدد خواهد کرد یا خیر، آغاز شد. به دلیل کل این بحث، شبکه اتریوم به دو بخش تقسیم شد. اتریوم که در مورد آن بحث می‌کنیم، در بلاک چین فورک شده ادامه داشت، در حالی که بلاک چین اصلی با نام اتریوم کلاسیک ادامه یافت. این استراتژی هارد فورک رقابتی را بین این دو شبکه بلاک چین آغاز کرد. پس از یک موقعیت سخت و بحرانی که دوباره DAO را درگیر کرد، اتریوم در سه ماه آخر سال 2016 دو بار تقسیم شد تا با حملات دیگر مقابله کند. پس از آن اتریوم مجبور شد حفاظت DDoS را افزایش دهد، بلاک چین را تحمل کند و از حملات اسپم توسط هکرها تا آغاز دسامبر 2016 جلوگیری کند.

 

شکل 6.6: معماری پایه اتریوم

منطقی است که اکوسیستم اتریوم را به عنوان یک بازار بزرگ ببینیم، جایی که طیف گسترده‌ای از کالاها و خدمات در دسترس هستند و همه تراکنش‌ها از طریق یک شبکه برق ارائه شده توسط ارز اتریوم (اتر) انجام می‌شود. این بدان معنی است که برای هر فعالیت در بلاک چین اتریوم هزینه کمی به نام «گاز» (معمولاً چند سنت آمریکا با قیمت‌های فعلی) وجود دارد. چه ما اتریوم یا توکن ارسال کنیم یا با معاملات، بازی‌ها یا خدمات تعامل داشته باشیم، به کمی اتریوم در کیف پول خود نیاز داریم. اما ما برای دریافت نقل و انتقالات به ETH نیاز نداریم. یک دفتر کل توزیع شده عمومی برای تراکنش‌های اتر ایجاد می‌شود که یک توکن اساسی برای عملیات اتریوم است. می‌توان از آن برای پرداخت تراکنش‌ها استفاده کرد، واحد پردازشی که در گاز و سایر انتقال‌های حالت استفاده می‌شود. گاهی اتر را اتریوم می‌نامند که نادرست است.

نماد بلیط برای اتر ETH است. همچنین در صرافی‌های ارز دیجیتال معامله می‌شود. برای اتر نماد ارز معمولاً حرف بزرگ یونانی Xi است. همچنین برای پرداخت خدمات فاکتور و هزینه تراکنش در شبکه بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود. اتریوم به یک شناسه هگزادسیمال مشترک مرتبط با 20 اکتت از هش Kekak 256 (Endian بزرگ) کلید عمومی ECDSA اشاره می‌کند (منحنی استفاده شده "secp256kl" نامیده می‌شود). در این آدرس دو رقم نشان دهنده یک بایت است و به این معنی است که آدرس‌ها در مجموع شامل 40 رقم هگزا دسیمال هستند. به عنوان مثال: 0xc764Y7eA0ba3 2784cE8396l 3nhaBA85786947268. آدرس‌های قرارداد نیز همین قالب را دارند، اما با ایجاد و تراکنش‌های فرستنده تعیین می‌شوند. حساب‌های کاربران را نمی‌توان از حساب‌های قراردادهایی که فقط داده‌های زنجیره بلوکی و آدرس مشخص شده است جدا کرد. هر 256 هش وارد شده در قالب توصیف شده معتبر است. حتی اگر این با حساب دارای کلید خصوصی یا قرارداد مطابقت نداشته باشد، معتبر است، در حالی که بیت کوین از چک پایه 58 استفاده می‌کند تا مطمئن شود آدرس‌ها به درستی وارد شده‌اند.

 6.1.2 آیا اتریوم آینده است؟

بلاک چین اتریوم دومین بلاک چین محبوب در صنعت ارزهای دیجیتال است اما عاری از مشکلات نیست. اگرچه دومین رتبه بزرگ است، اما دارای برخی مشکلات مقیاس پذیری است. مقیاس پذیری هر بلاک چین به تعداد تراکنش‌هایی که یک بلاک چین می‌تواند در هر ثانیه انجام دهد اشاره دارد. اتریوم می‌تواند تنها 15 تراکنش در ثانیه را انجام دهد. این مشکلی است که بسیاری از افراد در روزهای ابتدایی پروژه با آن مواجه بودند. اما در مورد اتریوم، با افزایش محبوبیت، این مشکل بیشتر و بیشتر مشکوک می‌شود. در واقع این بزرگترین مشکلی است که این بلاک چین با آن مواجه است.

 6.1.3 نمودار روند تراکنش‌های اتریوم

بلاک چین NEO که می‌تواند معاملات هوشمند را نیز انجام دهد) می‌تواند 10000 تراکنش را در هر ثانیه انجام دهد. اگر توسعه‌دهندگان اتریوم نتوانند این مشکل مقیاس‌پذیری را حل کنند، ممکن است شرکت‌ها به فکر استفاده از سایر شبکه‌های بلاک چین برای میزبانی dApp ها و معاملات هوشمند خود به جای شبکه بلاک چین اتریوم باشند. اگر این اتفاق در آینده اتریوم بیفتد، احتمالاً قیمت آن حتی بیشتر از این هم کاهش خواهد یافت.

 

شکل 6.7: نمودار روند تراکنش‌های اتریوم

 

خوشبختانه، توسعه دهندگان اتریوم از این مسائل آگاه هستند و در حال ایجاد برخی تغییرات اساسی هستند. بیایید راه حل‌های ممکن را در نظر بگیریم:

 الف)Proof of Stake (اثبات پشته)

بلاک چین اتریوم از رویکرد اجماع اثبات کار استفاده می‌کند. هنگام کار بر روی یک اثبات، ماینرها باید از قدرت محاسباتی اضافی در دسترس برای حل پازل‌های واقعاً پیچیده استفاده کنند. اگر یک دستگاه سخت افزاری بسیار قدرتمند دارید، بهترین شانس برای برنده شدن جایزه معدن را دارید. همه سعی می‌کنند یکباره معما را حل کنند و در نهایت معدنچی که اول آن را حل کند برنده خواهد بود.

 Proof of Stake رویکرد بسیار متفاوتی است زیرا همه ماینرها سعی نمی‌کنند یک مشکل را در یک زمان حل کنند. در عوض، آن‌ها یکی پس از دیگری عمل می‌کنند. آن‌ها به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند. با این حال، برای انتخاب باید از تعداد معینی اتر استفاده کنید.

تعداد تراکنش‌هایی که می‌توانند کاهش/بررسی کنند به مقداری که تصمیم می‌گیرند بستگی دارد. اگر یک ماینر صد اتریوم داشته باشد، می‌تواند در مجموع صد تراکنش به ارزش ETH را کسر کند. طبق سناریو، این بدان معناست که تا زمانی که ارزش تراکنش به مقداری که تعیین کرده‌اند کاهش پیدا کند، ماین‌های استخراج می‌کنند.

رویکرد اثبات پشته مزایای مختلفی را برای شبکه بلاک چین اتریوم به همراه دارد. اولین مورد افزایش بهره وری انرژی است. یک شبکه اثبات کار به انرژی زیادی نیاز دارد زیرا ماینرها همه روی پازل‌های یکسانی کار می‌کنند و قدرت محاسباتی خود را هدر می‌دهند. از طرف دیگر، اثبات پشته با یک سیستم واحد کار می‌کند، به این معنی که در کل انرژی بسیار کمی مصرف می‌شود.

آینده اتریوم با رویکرد اثبات پشته نیز خطر تمرکز را به حداقل می‌رساند. علاوه بر این، اثبات کار به گروه‌های مختلف ماینرها اجازه می‌دهد تا منابع موجود خود را برای بهبود کل شانس پاداش استخراج خود جمع کنند. اما مشکل اینجاست که تعداد کمی از افراد، به ویژه آنهایی که استخرهای بزرگی از ماینرها را کنترل می‌کنند، تأثیر زیادی روی شبکه دارند. با این حال، اثبات استفاده، دستیابی به آن را بسیار دشوار می‌کند.

اثبات کار توسط توسعه دهندگان اتریوم "پروژه کاسپر" به رهبری ولاد زامفیر است.

 

ب) پلاسما

در آگوست 2017، ویتالیک بوترین پروژه پلاسما را برای اولین بار اعلام کرد. این پروژه در ابتدا برای رسیدگی به مشکلات مقیاس پذیری که اتریوم با آن مواجه است، توسعه یافته است. پلاسما اساساً پروتکلی است که در واقع نیاز شبکه بلاک چین اتریوم را برای پردازش داده‌های ناخواسته از بین می‌برد. این کار با ایجاد یک سطح دوم در بالای زنجیره بلوک اصلی انجام می‌شود.

قراردادهای هوشمند هنوز قابل پردازش هستند. با این حال، پس از پایان معامله، آن‌ها بر روی بلاک چین منتشر خواهند شد. این امر به میزان قابل توجهی میزان پردازشی را که بلاک چین برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها نیاز دارد کاهش می‌دهد و همچنین فضای دیسک زیادی را ذخیره می‌کند.

 

 

شکل 6.8: پیش بینی اتریوم، قیمت بلند مدت

 

پروتکل پلاسما همچنین زمان تراکنش را افزایش می‌دهد که به نوبه خود به برنامه‌های شبکه اجازه می‌دهد تا بدون کاهش سرعت کل سیستم در شبکه میزبانی شوند.

پروژه پلاسما در مراحل اولیه توسعه است، بنابراین اطلاعاتی در مورد زمان نصب آن در شبکه بلاک چین اتریوم در دسترس نیست.

 

در. شاردینگ

Sharding همچنین برای حل مشکلات مقیاس پذیری، مشابه پروتکل پلاسما، توسعه داده شد. قبل از اینکه بفهمیم شاردینگ چیست، اجازه دهید سعی کنیم مشکل واقعی را درک کنیم. در حال حاضر، هر گره‌ای که به شبکه بلاک چین اتریوم متصل است باید هر تراکنشی را که از طریق شبکه انجام می‌شود بررسی کند. به عنوان مثال، اگر شما نیاز به بررسی صد تراکنش در بلوک بعدی دارید، هر گره باید هر صد تراکنش را بررسی کند.

در حالی که این تکنیک برای اقدامات امنیتی خوب است، سرعت شبکه مانند گره‌های جداگانه متصل است. قطعات کارها را متفاوت انجام می‌دهند. پس از نصب، شبکه به قطعات مختلف کوچکتر تقسیم می‌شود و هر قسمت به عنوان خرده شناخته می‌شود. هر خرده تاریخچه تراکنش‌های مجزایی دارد که در آن هر گره به تنهایی عمل می‌کند. از آنجایی که هر گره نیازی به تأیید هر تراکنش ندارد، انتظار می‌رود تعداد تراکنش‌هایی که می‌تواند توسط بلاک چین اتریوم انجام شود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

 

ما می دانیم که اگر یکی از راه حل‌های بالا با موفقیت اجرا شود، اتریوم می‌تواند هزینه بیشتری داشته باشد. این به این دلیل است که اگرچه تنها 15 تراکنش در هر ثانیه توسط شبکه اتریوم قابل انجام است، اما همچنان به راحتی دومین شبکه مهم بلاک چین در صنعت است. اگر می‌توانید این تعداد را به هزاران تراکنش در ثانیه افزایش دهید، در نظر بگیرید که این شبکه بلاک چین چقدر کار می‌کند.

همانطور که در ابتدای این فصل به آن اشاره کردیم، در حال حاضر بلاک چین‌هایی وجود دارند که می‌توانند هزاران تراکنش را در ثانیه انجام دهند و سایرین نیز در حال ایجاد هستند. اما آیا اتریوم می‌تواند این کار را انجام دهد؟ البته! از سوی دیگر، بازارهای ارزهای دیجیتال هنوز در مراحل اولیه هستند، بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد که چه اتفاقی خواهد افتاد. فکر کردن در مورد مقررات آینده یک مشکل است. به عنوان مثال، ژاپن به همان اندازه که صنعت خدمات مالی خود را کنترل می‌کرد، صنعت کریپتوکارنسی را نیز کنترل کرد. در نتیجه، Japaii یکی از بزرگترین حجم معاملات ارزهای دیجیتال است و توسط بیش از 200000 تجارت مختلف پذیرفته شده است.

به غیر از این مشکل در هر واحد قیمت، اتریوم مشکلات دیگری نیز دارد. یکی از بزرگترین مشکلات، مقررات دولتی است که به خوبی تعریف نشده و در حال آماده سازی برای شبکه بلاک چین است. این باعث می‌شود این قوانین بسیار گیج کننده و ناامن باشند. برای اتریوم، عدم قطعیت نظارتی تا حدودی در 14 ژوئن 2018 کاهش یافت، زمانی که ویلیام هینمن، مدیر مالی شرکت SEC گفت که اتریوم در حال حاضر ایمن نیست. "اگر شبکه توکن یا سکه به اندازه کافی غیرمتمرکز باشد"، دارایی‌ها لزوماً قراردادهای سرمایه گذاری نیستند، زیرا خریداران به طور منطقی انتظار ندارند که شخصی وظایف مهم اداری را انجام دهد.

 

شکل 6.9: جریان تراکنش اتریوم

علیرغم مواجهه با موانع بسیار، اتریوم به طور مداوم در حال توسعه است. این فناوری بلاک چین بزرگترین جامعه فعال جهان را در بین تمام فناوری‌های بلاک چین دارد. با توجه به بحث ما، تقریباً واضح است که در حال حاضر از مانع مقررات عبور کرده است و با توسعه پروتکل‌هایی مانند پلاسما، شاردینگ و غیره به نظر می‌رسد که بلاک چین قطعاً بر این موضوع نیز غلبه خواهد کرد. کاملاً واضح است که اتریوم توسعه خواهد یافت، اما آینده که آینده است، نامشخص است، اما چشم انداز عالی به نظر می‌رسد.

 

Solidity 6.1.4 و فن آوری های دیگر

تراکنش‌های اتریوم مبتنی بر قراردادهای هوشمند هستند که مانند قراردادهای عادی هستند و به طور خودکار الزام آور هستند. چندین زبان وجود دارد که قراردادهای هوشمند را می‌توان در آنها کدگذاری کرد. یکی از زبان‌های معروف Solidity است. تراکنش‌های اتریوم را من روی مک‌هاین مجازی اتریوم (EVM) درست مانند جاوا و JVM انجام می‌دادم. دستگاه Eac-h که EVM را اجرا می‌کند به عنوان یک گره در بلاک چین اتریوم شناخته می‌شود.

عملکرد هر برنامه مبتنی بر اتریوم به شرح زیر است:

آ. ابتدا یک قرارداد هوشمند با استفاده از Solidity و غیره نوشته می‌شود.

ب سپس به بایت کد تبدیل می‌شود که توسط EVM به کدهای عملیاتی سطح پردازنده تبدیل می‌شود.

سپس این قرارداد به عنوان یک تراکنش به شبکه اتریوم ارسال می‌شود.

د متعاقباً این تراکنش توسط همه گره‌ها استخراج می‌شود. اکنون این قرارداد هوشمند در شبکه مستقر شده و یک آدرس عمومی به آن اختصاص داده شده است.

ه. به منظور تعامل با این قرارداد، یک تراکنش به آدرس آن ارسال می‌شود که عملکردی را که باید فراخوانی شود مشخص می‌کند.

f. این فراخوانی پس از استخراج تراکنش در بلاک چین ذخیره می‌شود. هزینه‌ای با هر فراخوانی متد مرتبط است. این هزینه به عنوان "گاز" محاسبه می‌شود و قیمت آن با "اتر" بیان می‌شود و توسط فرستنده تراکنش پرداخت می‌شود. اکنون در کل این فرآیند چندین فناوری درگیر هستند. اجازه دهید در مورد این فناوری‌ها بحث کنیم:

 

الف) Solidity

این یک زبان برنامه نویسی شی گرا و سطح بالا است که برای نوشتن قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود. Solidity همچنین می‌تواند برای اجرای معاملات هوشمند در پلتفرم‌های مختلف بلاک چین، به ویژه اتریوم استفاده شود. این توسط تعدادی از همکاران سابق اتریوم برای نوشتن قراردادهای هوشمند بر روی پلتفرم‌های بلاک چین مانند کریستین رایتوایسنر، گاوین وود، الکس برگگزی، یویچی هیرای، لیانا هوسیکان و بنیاد اتریوم توسعه یافته است. در حال حاضر، زبان اصلی در اتریوم برای نوشتن قراردادهای هوشمند Solidity و همچنین در بسیاری از شبکه‌های بلاک چین خصوصی و منبع باز دیگر است که بر روی پلتفرم‌هایی که با شبکه بلاک چین اتریوم رقابت می‌کنند، اجرا می‌شوند. به عنوان مثال بلاک چین Hyperledger Burrow و Monax. یکی از محققان دانشگاه کرنل توضیح داد که هک بدنام DAO در سال 2016 به دلیل آسیب پذیری مستقیم یا نقص قرارداد DAO امکان پذیر نبود، بلکه به دلیل حفره‌های امنیتی در قراردادهای همبستگی بود. در طول آن حادثه EVM همانطور که در نظر گرفته شده بود کار کرد. این حفره‌های امنیتی به دلیل اقدامات بد توسعه دهندگان نبودند. آن‌ها در طراحی اساسی Solidity وجود داشتند. Solidity یک زبان برنامه نویسی برای توسعه قراردادهای هوشمند میزبان EVM است که به طور مداوم تایپ می‌شود. همانطور که وود اشاره کرد، برای هشدار دادن به توسعه دهندگان وب موجود، به نحو ECMAScript متکی است. ECMAScript تایپ ایستا و انواع مختلف بازگشتی ندارد اما Solidity دارد. بر خلاف زبان‌های دیگر مانند Mutan، Snake و غیره که EVM را هدف قرار می‌دهند، تفاوت‌های بسیار قابل توجهی در Solidity وجود دارد. قراردادها توسط متغیرهای عضو پیچیده، از جمله انجمن‌ها و ساختارهای سلسله مراتبی دلخواه پشتیبانی می‌شوند.

 

ب) ماشین مجازی اتریوم

پیاده سازی قدرتمند پشته سندباکس مجازی و کد بایت قرارداد تعبیه شده در هر گره کامل اتریوم توسط ماشین مجازی اتریوم، EVM امکان پذیر شده است. قراردادهای هوشمند به طور کلی و اغلب به زبان‌های سطح بالا مانند Solidity نوشته می‌شوند و سپس این کد یا قرارداد توسط EVM به بایت کد EVM کامپایل می‌شود.

این در نهایت به این معنی است که شبکه، سیستم fi1e یا سایر فرآیندهای سیستم میزبان کاملاً از کد ماشین و بایت کد جدا هستند. هر گره در شبکه بلاک چین اتریوم یک نمونه ماشین مجازی اتریوم را اجرا می‌کند که به آن اجازه می‌دهد همان کد ماشین و دستورالعمل‌ها را بپذیرد. ماشین مجازی اتریوم به خودی خود کامل است. این بدان معنی است که EVM یک سیستم کامل را نشان می‌دهد که می‌تواند هر مرحله منطقی تابع محاسبات را انجام دهد.

ج) قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند اساساً مجموعه‌ای از کدهای رایانه‌ای بین دو یا چند سیستم یا فرد هستند که در شبکه‌های بلاک چین با مجموعه‌ای از شرایط از پیش توافق شده توسط طرف‌های درگیر اجرا می‌شوند. اگر این قوانین از پیش تعریف شده در زمان اجرا رعایت شوند، قرارداد هوشمند نیز می‌تواند برای تولید خروجی اجرا شود. قراردادهای هوشمند شرایط قراردادها را تأیید، تأیید و اجرا می‌کنند و در نتیجه اتوماسیون توزیع شده قراردادها را ممکن می‌سازند. با استفاده از قراردادهای هوشمند، می‌توانیم بدون نیاز به واسطه، اقلام قیمتی مانند پول، پشته، اموال و غیره را به صورت شفاف مبادله کنیم و سیستم عاری از تضاد باشد.

به عبارت ساده‌تر، می‌توان گفت که این کدها به صورت خودکار قابل اجرا با قوانین ثابت هستند و در شبکه بلاک چین ذخیره می‌شوند. کد به صورت خودکار اجرا می‌شود و در صورت تحقق مجموعه‌ای از شرایط از پیش تعریف شده، خروجی تولید می‌کند. قراردادهای هوشمند در همکاری‌های تجاری مختلف بسیار مفید هستند. قراردادهای هوشمند برای پذیرش شرایط و ضوابط تعیین شده با رضایت هر دو طرف در هر معامله تجاری استفاده می‌شود. در نهایت این امر هزینه و ریسک موجود در معاملات مختلف را کاهش می‌دهد زیرا اجرای خودکار خطر تقلب را کاهش می‌دهد و عدم مشارکت شخص ثالث هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.

به طور خلاصه، قراردادهای هوشمند معمولاً بر اساس روشی است که دارایی‌های دیجیتال با چندین طرف به اشتراک گذاشته می‌شود و شرکت کنندگان می‌توانند دارایی‌های خود را به طور خودکار مدیریت کنند. این دارایی‌ها طبق شرایط قرارداد به شرکت کنندگان اعتبار داده می‌شود و مجدداً توزیع می‌شود. قراردادهای Sman می‌توانند عملکرد را در زمان واقعی ردیابی کنند و در هزینه‌ها صرفه جویی کنند. بنابراین قراردادهای هوشمند سریع، مقرون به صرفه، امن، مستقل و دقیق هستند.

 

شکل 6.10: ویژگی‌های قراردادهای هوشمند

6.2 کاربردهای بلاک چین

بلاک چین یک فناوری جدید است و از این رو حوزه‌های کشف نشده زیادی دارد. نرخ تأثیر فناوری‌های بلاک چین بر بازار موجود حدود 259a است. به دلیل انطباق پذیری و نوآوری برنامه‌های بلاک چین، به کلمه کلیدی دنیای مدرن تبدیل شده است. پرکاربردترین پیاده سازی عملی در حوزه ارزهای دیجیتال و مدیریت هویت دیجیتال است. کاربردهای مختلف دیگر در زیر مورد بحث قرار گرفته است.

 6.2.1 بلاک چین در بازاریابی آنلاین

تبلیغات در دهه گذشته تغییرات زیادی کرده است، با این حال توسعه دیگری را تجربه خواهد کرد، تا حد زیادی به لطف بلاک چین. در واقع، در حالی که بخش بزرگی از ما در تبلیغات پیشرفته با مواردی مانند هوش مصنوعی و معاینه شریک هستیم، بلاک چین ممکن است مشکل‌سازترین نوآوری باشد که تاکنون به تبلیغ‌کنندگان در هر صنعت ضربه زده است. بلاک چین در حال تغییر تبلیغات پیشرفته است و ممکن است تعجب کنید که چه کسی سود خواهد برد.

از آنجایی که دنیای کامپیوتری به سمت هوش مصنوعی در حال حرکت است و تبلیغات هوش مصنوعی طوفانی چشمگیر را وارد کرده است، تمام اعتبار به بلاک چین می‌رسد. در حالی که بخش بزرگی از ما با استفاده از فرضیه اصلی فیثاغورث با مشکلات ریاضی خود مقابله می‌کردیم، بلاک چین تغییر کرده و سازمان‌های ارتقا دهنده پیشرفته در حال پیشرفت را مختل کرده است.

هدف اصلی برای چنین دستاوردی از بلاک چین این است که تبادلات شروع تا پایان بین دو گردهمایی را بدون نیاز به هیچ فرد خارجی به عنوان کنترل کننده، تقویت می‌کند. این امر با کاهش هزینه‌های اضافی همراه است و در نتیجه سازمان‌هایی که از این فناوری استفاده می‌کنند سود می‌برند.

در حالی که نوآوری‌های مختلف به قانون‌گذاران و سازمان‌های خصوصی کمک می‌کنند، بلاک چین به مشتری قدرت و زمینه بازی برای شدت بازگرداندن اطلاعات تأیید شده داده است. به عنوان مثال، برنامه Brave نوع دیگری از برنامه است که نحوه همکاری مشتریان با تبلیغات را تغییر داده است. مشتریان به جای پر کردن کل صفحه با ورودی‌ها، تبلیغات نظرسنجی را انتخاب می‌کنند و برای تبلیغاتی که با آنها همکاری می‌کنند، نشانه‌های توجه اولیه (BAT) دریافت می‌کنند که اساساً سودآوری سازمان‌های تبلیغاتی را ایجاد می‌کند و مشتری نیز می‌تواند آزادانه تصمیم به خروج بگیرد. این نوع تفکر درک مشتریان را تغییر داده و فضای مناسبی را برای اطلاعات آنها در اختیار آنها قرار داده است که هم به مشتری و هم به خود سازمان کمک می‌کند. ما به این نوع افکار خلاقانه نیاز داریم که به فضای نزدیک به خانه کسی حمله کند و در عین حال به این موضوع رسیدگی کند.

 

شکل 6.11: تعامل پایان به پایان سرور با کاربر

 

یکی دیگر از نوآوری‌های مبتنی بر بلاک چین، Blockstack، برای اطمینان از امتیازات پیشرفته مشتریان با ساخت نوع دیگری از سازمان غیرمتمرکز برای مشتریان ساخته شده است که اطلاعات خود را در اختیار سازمان‌های مختلف تشنه اطلاعات قرار نمی‌دهد.

در نهایت این درست است که اگر در صنعت بازاریابی هستید، ممکن است در ابتدا این مفهوم را دوست نداشته باشید، اما همانطور که در سال‌های آینده رشد می‌کند و تبدیل به چیز بعدی می‌شود، می‌تواند منجر به کسب و کارهای بسیار سودآور و مشتریان خوشحال شود. بنابراین استفاده از آن ممکن است بهترین جنبه ممکن برای شرکت‌های در حال رشد باشد.

پس باید به شفافیت سلام کنیم و با شرکت‌های جاسوسی خداحافظی کنیم.

 

6.2.2 Blockchain و یادگیری ماشینی

خوب این روزها همه به هوش مصنوعی فکر می‌کنند. حتی یک جوان چند ساله می‌تواند چند مثال برای شما بیاورد. این موضوع جالب، شرکت‌های تولیدی را به کلی تغییر داده است، و همچنین می‌توان از آن در کنار نوآوری‌های بلاک چین استفاده کرد. می‌تواند امنیت رمزگذاری را افزایش دهد، می‌تواند خطاها را در حین مبادلات و کارهای بسیار بیشتری که به تعداد زیادی محاسبات و زمان نیاز دارند را آزمایش کند.

مدل‌های هوش مصنوعی را می‌توان برای هر برنامه‌ای که شامل مقیاس عظیمی از اطلاعات و بازه زمانی است که در آن مدل می‌تواند برای ارائه نتایج ایده‌آل به مشتری آماده شود، اعمال شود.

اجازه دهید سیستم مدیریت داده فعلی خود را که به طور واضح جمع‌آوری و ذخیره می‌کنند، مانند Google یا Instagram، در نظر بگیریم. این سازمان‌ها اطلاعات خود را در سرورهای قابل توجهی ذخیره می‌کنند و به هر طریقی مقدار کمی از اطلاعات در پشته‌ها مخلوط می‌شود. اطلاعات مهم‌ترین چیزی است که این سازمان‌ها موضع‌های تهاجمی بزرگی نسبت به یکدیگر دارند. متعاقباً استفاده از یک سیستم غیرمتمرکز ممکن است این چالش را مختل کند، زیرا مدل‌های هوش مصنوعی به‌روزرسانی می‌کنند و با مشکل کنار گذاشتن اطلاعات مقابله می‌کنند و بلاک چین به مشتری تمام اختیارات را بر اطلاعات خود می‌دهد.

هوش مصنوعی + بلاک چین = مدل‌های بهتر

اجازه دهید مکانی را با چارچوب‌های غیرمتمرکز که توسط مدل‌های هوش مصنوعی اداره می‌شود، تصور کنیم. چقدر ساده است که مشتری وارد چارچوب شود و با آن ارتباط برقرار کند و در لحظه به نتیجه ایده آل برسد.

یک راهنمای واقعی برای بررسی تأثیرات هوش مصنوعی بر قبیله سیستم‌های بلاک چین، مکان هرزنامه باشد. اجازه دهید بیان کنیم که شما بیش از تعداد زیادی پیام در صندوق پست غیرمتمرکز خود دارید و تعداد زیادی از آنها توسط برنامه نویسان برای فیشینگ یا اهداف مختلف مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. برای این وضعیت، استفاده از یک بلاک چین بسیار بزرگ است، زیرا ما حجم زیادی از داده‌ها را در مورد مناسبت‌ها مبادله می‌کنیم و متعاقباً، دقت و ظرفیت‌های یادگیری مدل هوش مصنوعی را برای پیش‌بینی موقعیتی آزاردهنده با استفاده از اطلاعات گذشته که به آن داده شده است، گسترش می‌دهد. بنابراین می‌توان حمله رایانه‌ای را از سوی برنامه‌نویسی که از هوش مصنوعی استفاده می‌کند و در نتیجه افزایش سودآوری را تحمل کرد.

این امر باعث می‌شود که به این نتیجه برسیم که در صورتی که هوش مصنوعی از آن در چارچوب‌های بلاک چین استفاده کنیم، شرایط مطلوب زیادی دارد.

می‌توان از آن برای بهبود استفاده کرد

• ذخیره سازی – آموزش بهترین روش ممکن برای ذخیره داده‌ها به ماشین منجر به تراکنش‌های سریع‌تر می‌شود و از این رو سیستم‌های بلاک چین سرعت بسیار بیشتری خواهند داشت.

• امنیت – دادن وظیفه به مدل‌های یادگیری ماشین برای یافتن الگوریتم‌های رمزگذاری و مدیریت امنیت تراکنش‌های عظیم منجر به افزایش عمده امنیت سیستم‌ها می‌شود و زنجیره‌های بلوکی را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد.

6.2.3 بلاک چین و شبکه وب غیرمتمرکز

اشکال دیجیتالی پول به افراد در سراسر جهان پول نقد فوری، مطمئن و بدون اصطکاک می‌دهد و زنجیره‌های بلوکی رکورد ماندگاری را به صرافی‌هایشان می‌دهند. چارچوب‌های قبلی از مشتریان انتظار داشتند که در یک موقعیت کانونی اعتماد کنند که ذخیره‌سازی مالی و حرکت اقساط دستکاری نخواهد شد. پیشرفت‌های بلاک چین این استراتژی را برای انتقال اقساطی با ارائه یک دامنه غیرقابل اعتماد منسوخ کرده است، به طوری که دیگر هرگز نیازی به وابستگی به یک خارجی برای تضمین حرکت قسطی شما وجود ندارد، در همین راستا باعث می‌شود فرد به فرد (نظیر به همتا) ) وضعیت.

معنای اصلی بلاک چین می‌گوید که این یک رکورد غیرمتمرکز است که می‌تواند داده‌ها را به صورت ایمن و دائمی با استفاده از رمزگذاری رمزنگاری و هش ذخیره کند. در هر صورت، به نظر می‌رسد که در واقع، کلمه «غیرمتمرکز» به هر طریقی منحصراً به تعریف محدود شده است. بسیاری از بلاک چین‌های موجود در بازار از سیستم‌های یکپارچه استفاده می‌کنند.

هیچ کس بلاک چین‌ها را کنترل نمی‌کند و مشکل اصلی زیرساختی ناامیدی را ندارند. از این رو، آن‌ها از نظر سیاسی و ساختاری غیرمتمرکز هستند. به هر حال، آن‌ها به طور منسجم ترکیب شده‌اند، زیرا مانند یک رایانه شخصی منفرد کار می‌کنند.

به هر حال، صرف نظر از اینکه از تعریف فوق عبور می‌کنیم، آیا بلاک چین‌ها آن طور که امروزه غیرمتمرکز هستند؟

به هر حال، این بدان معناست که بلاک چین‌های یکپارچه بد هستند؟

واقعاً نه، و این به این دلیل است که بلاک چین‌ها نیازهای متفاوتی دارند و ممکن است انتظار داشته باشند که آنها متمرکز باشند.

همانطور که در گزارش طبقه بندی Crytpoasset نشان داده شده است، تنها 169a از اشکال دیجیتالی پول کاملاً غیرمتمرکز هستند. اشکال دیجیتالی مختلف پول مورد بررسی قرار گرفته‌اند یا فقط نیمه غیرمتمرکز هستند. فقط 99c از هر توکن ابزار به اندازه کافی غیرمتمرکز و فقط 79a از منابع مرتبط با پول در نظر گرفته شد. برای مثال، آن‌هایی که از ابتدای مشارکت در سکه تصور می‌شوند، غیرمتمرکز هستند. طبق این گزارش، اشکال دیجیتالی پول، به عنوان مثال، بیت کوین، لایت کوین، استلار که اساساً به عنوان روشی برای اقساط عمل می‌کنند، از جمله غیرمتمرکزترین انواع منابع رمزنگاری هستند.

در حالی که اولین پول دیجیتال - بیت کوین - برای غیرمتمرکز شدن و از بین بردن کنترل دولت‌ها در نظر گرفته شده بود، تعدادی از متخصصان تضمین می‌کنند که حتی بیت کوین را نمی‌توان کاملاً غیرمتمرکز نامید زیرا اکثر استخراج کنندگان بیت کوین از چین هستند.

به طور مرتب گفته می‌شود که بلاک چین را می‌توان به عنوان یکی دیگر از «لایه‌های اعتماد» در نظر گرفت که «در بالای» وب گنجانده شده است. این از چندین دیدگاه معتبر است. تقریباً همانطور که وب تجارت فوری و سریع داده‌ها و اطلاعات را در نظر می‌گیرد، بلاک چین نیز تجارت سریع خشک و فوری با ارزش قابل توجه را بدون وجود یک خارجی یا واسطه متمرکز و قابل اعتماد در نظر می‌گیرد. اصطلاح «اعتماد» را می‌توان در گسترده‌ترین معنی درک کرد: پول نقد، دارایی، مجوزها، تعهد، بدنامی، زمان، کار و غیره. اگرچه وب برای تضمین اعتبار و اعتبار مبادلات و مبادله ارزش قابل توجه، نیاز به گردآوری و باورهای اساسی داشت، اما سیستم‌های بلاک چین کنترل این کار را از هم اکنون و تا آینده قابل پیش بینی به عهده خواهند گرفت.

در طول بیش از پانزده سال، مبادلات در وب و ارتباطات اجتماعی به معنای وسیع به ابر منتقل شده است. اکثر سازمان‌ها مدیریت یا دسترسی به محصولات را از طریق برنامه‌های کاربردی در وب ارائه می‌دهند. در هر حال، منطق تجاری مدیریت متمرکز در وب و بازار ارگانیک کسب و کار اینترنتی، تجمعی از شدت و کنترل توسط تعدادی از سازمان‌ها را برانگیخته است. آن‌ها اقساط و صاحبان حساب مدیران را تصدیق و مراقبت می‌کردند، مدیریت صحنه را حفظ می‌کردند یا به ادارات، مواد و کالاها دسترسی داشتند یا هماهنگی‌ها و رضایت را مرتب می‌کردند.

به نظر می‌رسد بسیار واضح و معتبر است که سازمان‌ها نیاز به کنترل دارند. نه تنها برای انجام تمرینات تجاری خود، بلکه به دلایل قانونی. با ارائه و اجرای برنامه‌ها، ارتباط با افراد یا حفظ بودجه یا مبادلات تجاری مختلف، وظایف و تعهدات قانونی به وجود می‌آیند. اکثر سازمان‌ها باید مشتریان خود را بشناسند و این توانایی را داشته باشند که افراد را از مدیریت خود حذف کنند یا در هر صورت از ارائه پیشنهاد به آنها خودداری کنند. مشتریان، پس از آن، دوباره به برندهای شناخته شده اعتماد می‌کنند و با خرابی، اطلاعات و امنیت آنها، برندها را راه اندازی می‌کنند. بیشتر اوقات آنها برای مدیریت خود ارزش قائل هستند. در موارد مختلف به آنها تکیه می‌کنند، مانند زمانی که برای پذیرش در دفتر کل شرکت می‌کنند.

اندیشیدن به مزایا و معایب دولت‌های گرد هم آمده در وب، وظایف و قدرت آنها، پایه‌ای حساس و ظریف را آشکار می‌کند. زمانی اتفاقی نیست که پیشرفت‌های بلاک چین و رکوردهای پراکنده در صحنه کسب‌وکار ظاهر شوند، زمانی که نقص‌های مجموعه کنونی از مزایای آن کم‌کم می‌کنند. اثبات این امر را می‌توان با نگاهی به بخش مالی، کسب و کار آنلاین یا مراحل زندگی مبتنی بر وب پیدا کرد: اعتماد ارزشی است که نمی‌ماند، اما باید به طور مکرر به دست آورد و از آن حمایت کرد. علاوه بر این، این مکانی است که بلاک چین احتمالاً مهمترین عامل می‌شود.

بلاک چین احتمالاً می‌تواند شدت سازمان‌ها، سازمان‌ها و مراحل را به طور همزمان مختل کند. با توسعه تجارت غیرمتمرکز، مراحل جدیدی پدیدار خواهند شد که به شیوه‌های مختلف کاملاً فوق العاده عمل خواهند کرد. آن‌ها به جای مراقبت و تشویق صرافی‌ها از طریق سوابق متمرکز خود، صرافی‌های مشترک را با اشکال مختلف دیجیتالی پول یا توکن در بلاک چین‌های مختلف تقویت می‌کنند. مبادلات به جای وابسته به قدرت و بدنامی شرکت‌های شناخته شده و قابل اعتماد و برندهای آن، بر اساس «اعتماد غیرقابل اعتماد» استوار می‌شوند که بر روی بلاک چین ایجاد می‌شود. دیگر از خارجی‌ها انتظار نمی‌رود که مبادلات را مستقیماً انجام دهند، هیچ بانکی برای تسویه مبادلات بودجه یا مبادله ارزش قابل توجهی مورد نیاز نخواهد بود. معاملات جهانی بدون تحولات پول ملی قابل تصور خواهد بود. مبادلات بدون مرز، بدون رضایت و نظارت ایمن خواهند بود. با این وجود، به‌جای وابستگی به مدیریت‌های یکپارچه برای اطمینان از دسترسی به مواد، داده‌ها یا اطلاعات، مشتریان در درازمدت مسئول سوابق خود خواهند بود و صاحبان واقعی مزایای آنها خواهند شد.

6.2.4 چرا بلاک چین اینترنت را در دست گرفته است

یک سال دیگر شروع شد. با فکر کردن به سال 2017، واقعاً یک سواری وحشیانه در ترن ارز دیجیتال بود. سکه‌های جایگزین توسعه و توجه زیادی را تجربه کردند. بخشی از این را می‌توان به اوج‌های بی‌سابقه بیت‌کوین، که توسط درمان‌های بزرگ دنبال می‌شود، نسبت داد. خوشبختانه، در حالت ایده آل، این پشت سر ماست.

شاید بیت کوین نماد کفاره بود. شاید، نمونه ایده آل. آنچه که بیت کوین مطمئناً انجام داد، آشنایی با ارز دیجیتال در بلاک چین با جهان بود. صرف نظر از اینکه افراد آن را به دست آوردند یا نه، پول نقد را به سمت آن پرتاب کردند. تا زمانی که معاملات در حال حاضر فهرست کوتاهی برای مشتریان جدید دارند، نقدینگی نهادی به تدریج وارد بازار می‌شود و به نظر نمی‌رسد که سیل سرمایه در آینده نزدیک در هیچ نقطه‌ای کاهش یابد.

از آغاز سال 2017، این تجارت شاهد پیشرفت‌های دیوانه کننده‌ای بوده است. تبلیغ بیت کوین به بالای 18 میلیارد دلار —• 736 دلار bi1 [USD]

تبلیغات کامل (بدون بیت کوین) 2 میلیارد دلار —• 481 bi1 دلار [USD]

بدون سابقه‌ای برای تاریخ، این به کل صنعت ارز دیجیتال / بلاک چین یک بازار برتر را بیش از 1 تریلیون دلار می‌دهد!

چیز جالبی که ممکن است از کیفیت‌های بالا دیده باشید این است که بقیه کسب و کارها (تا جایی که در بازار بالاست) به طرز چشمگیری سریعتر از بیت کوین در حال توسعه هستند. در واقع، در سال 2017 بقیه کسب و کار شش برابر سریعتر از بیت کوین شد.

برای جهش عمیق‌تر، ما نگاهی به سطح بالای بازار c-omp1ete بیت کوین در تضاد با بقیه تجارت بیندازیم. از 1 دسامبر 2017، سهم بیت کوین از صنعت کلی از 559a به حدود 33'fa کاهش یافته است که راه را برای بسیاری دیگر از مزایای بلاک چین برای نفوذ به فضا فراهم کرده است.

اگر من یک مرد شرط بندی بودم، در سال 2018 امیدوار بودم که اتریوم از نظر سهم صنعت کلی از بیت کوین پیشی بگیرد. بدون شک، اتریوم تا جایی که گروه و نوآوری پیش می‌رود، بیت کوین را شکست می‌دهد. مشکلات مدیریت بیت کوین، تردید در توسعه و هزینه‌های فوق العاده زیاد ممکن است به سادگی منجر به سقوط آن شود.

با توجه به این موضوع، فکر نمی‌کنم بیت‌کوین به طور کامل گرد و غبار را گاز بگیرد. بیت کوین هرگز به سطل لگد نمی‌زند. علاوه بر این، در شرایطی که انجام می‌دهد، در آن نقطه به هر حال با نسل سخت خود، بیت‌کوین کش، غالب خواهد بود. که من به آن اشاره می‌کنم، امکان انکارناپذیری دارد و از بیت کوین مرد قدیمی پیشی می‌گیرد.

وب 3.0 خود انضباط نوآوری بلاک چین، که من به آن به عنوان «اینترنت جدید» اشاره می‌کنم.

پول نقد کامپیوتری تاییدی فوق العاده برای ایده نوآوری بلاک چین است، اما بدون شک یکی از جذاب‌ترین‌هاست. نوآوری بلاک چین واقعاً بسیار شگفت‌انگیز است و هر روز شاهد شکل‌گیری سازمان‌های جدید و تخیلی هستیم. همانطور که در حال حاضر وجود دارد، تا جایی که من نگران هستم، بازار به سه بخش تقسیم شده است.

1. پول رمزنگاری شده (بیت کوین، لایت کوین، ریپل)

2. استیج (اتریوم، نئو، آیوتا)

3. توکن کاربردی TRON)، EOS، (Status

 

تا این مرحله، توجه اساساً روی ارزهای دیجیتال بوده است. با این حال، من احساس می‌کنم که در سال 2018، توکن‌های مرحله و ابزار به علاقه اصلی تبدیل خواهند شد. هر دوی این بخش‌ها، به‌طور صریح‌تر صحنه، به این دلیل حیاتی هستند که به توصیف عصر جدید و آینده وب کمک می‌کنند. این عصر جدید وب، یا وب 3.0، دارای پشته‌ای مانند موارد زیر خواهد بود:

 

1. یک لایه تبادل غیرمتمرکز. (اتریوم – که بیشترین زمین را دارد)

2. یک لایه ذخیره سازی اسناد غیرمتمرکز IPFS و Swarm

3. یک لایه اطلاع رسانی غیرمتمرکز (ماتریس یا Whisper

4. دارایی ثبت کننده توان عملیاتی بالا (Golem)

 

همانطور که باید واضح باشد، بخش اصلی معما لایه تبادل یا همان طور که در بالا اشاره شد، مرحله است. مرحله اصلی بلاک چین، ساختار اصلی مانع برای وب جدید خواهد بود، و با توجه به شرایط فعلی، اتریوم برنده است.

با تمام این گفته‌ها، سال بسیار جذابی خواهد بود. برنامه‌های غیرمتمرکز همچنان به بازار سرازیر خواهند شد و ممکن است شاهد صحنه‌ای باشیم که شبکه اشیا در داخل بازار سخت‌تر می‌شود. پاپ کورن خود را بگیرید، انرژی می‌دهد.

6.3 نتیجه گیری

در این فصل با معرفی مختصری از بلاک چین شروع کردیم. ما مفاهیم اساسی را که پایه این فناوری را تشکیل می‌دهند مرور کردیم. سپس از طریق اتریوم، پلتفرمی برای اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapps) رفتیم. علاوه بر این، ما در مورد کاربردهای بلاک چین و چگونگی تصرف تدریجی آن در تمام زمینه‌های اصلی بحث کردیم.

بلاک چین اساساً یک دفتر کل توزیع شده است که در بالای شبکه همتا به همتا کار می‌کند. می‌توان از آن برای ردیابی هر چیزی با ارزش به گونه‌ای استفاده کرد که دستکاری اطلاعات دشوار باشد. همانطور که از نام آن پیداست، بلاک چین زنجیره‌ای از بلوک‌ها است که در آن هر بلوک دارای هش رمزنگاری بلوک قبلی، مهر زمانی و داده‌های تراکنش است. مفهوم هش و الگوریتم اجماع داده‌ها را در برابر اصلاح مقاوم می‌کند. سپس مقایسه تراکنش بدون بلاک چین و تراکنش شامل بلاک چین را با کمک یک مثال مورد بحث قرار دادیم. سپس به معرفی مختصری از مفاهیم کلیدی موفقیت این فناوری مانند تمرکززدایی، اجماع، تغییرناپذیری، امنیت و قابلیت اطمینان پرداختیم. ما دیدیم که چگونه ایده بلاک چین در سال 1991 ظهور کرد، زمانی که استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتا سعی کردند سیستمی برای جلوگیری از دستکاری اسناد دارای مهر زمانی ایجاد کنند. با این حال، بلاک چین سرانجام در سال 2008 به دلیل مقاله سفید ساتوشی ناکاموتو "بیت کوین: یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا" به وجود آمد. برای پیاده سازی بلاک چین، باید با ویژگی‌های کلیدی آن آشنا باشیم. برخی از پیش نیازهای توسعه بلاک چین شامل دانش یک یا چند زبان برنامه نویسی شی گرا و درک اولیه موضوعاتی مانند رمزنگاری و ساختارهای داده است. سپس در مورد الگوریتم‌های اجماع و نحوه ارائه مکانیسمی برای رسیدن به توافق بین گره‌ها در شبکه بلاک چین بحث کردیم. اکنون از آنجایی که پیاده‌سازی بلاک چین از ابتدا دشوار است و آزمایش آن به دلیل نیاز به حساب‌ها و ارزهای بلاک چین دشوارتر است، می‌توانیم از ابزارها و پلتفرم‌هایی استفاده کنیم که روند توسعه بلاک چین را تسهیل می‌کنند.

پس از بحث مفصل درباره بلاک چین، اتریوم، آینده آن و فناوری‌های مرتبط با آن را مورد بحث قرار دادیم. اتریوم در سال 2015 راه اندازی شد و یک پلت فرم نرم افزار منبع باز بلاک چین است که از اتر ارز دیجیتال خود استفاده می‌کند. این امکان ایجاد و اجرای قراردادهای Sman و برنامه‌های کاربردی توزیع شده ("Dapps") را بدون وقت گیر، تقلب، بررسی دقیق یا نفوذ شخص ثالث فراهم می‌کند. اتریوم فقط یک پلتفرم نیست، بلکه یک زبان برنامه نویسی (Turing Complete) است که روی بلاک چین کار می‌کند و به توسعه دهندگان کمک می‌کند تا برنامه‌های کاربردی توزیع شده را ایجاد و منتشر کنند. در اتریوم، تراکنش‌ها بر اساس قراردادهای هوشمند هستند که مانند قراردادهای معمولی هستند، اما ماهیتی مستقل نیز دارند. این تراکنش‌ها در ماشین مجازی اتریوم یا EVM درست مانند Java-JVM اجرا می‌شوند. هر ماشینی در شبکه یا اینترنت که نمونه EVM در آن فعال است و به فراخوانی‌های متد گوش می‌دهد، به عنوان گره شناخته می‌شود. هر درخواست تراکنش در تمام گره‌ها استخراج می‌شود. این عملاً شبکه اتریوم را به یک ابر رایانه توزیع شده تبدیل می‌کند. قراردادهای هوشمندی که در اتریوم استفاده می‌شوند، عموماً به زبان جامد نوشته می‌شوند. قراردادهای هوشمند را می‌توان با استفاده از Golang، Lisk و غیره ایجاد کرد. قرارداد هوشمند اساساً پروتکلی برای تسهیل، تأیید و اجرای مذاکرات یا اجرای یک قرارداد به صورت دیجیتالی است.