منابع ملموس و توسعه قابلیت های سازمانی

خلاصه: تئوری قابلیت ها که بر چگونگی توسعه قابلیت های سازمانی توسط شرکت برای بهبود رقابت های شرکت متمرکز است، منابع ملموس را به عنوان سوابق قابلیت ها اولویت بندی می کند. این تئوری، قابلیت های سازمانی را شامل روال هایی می داند که در طول زمان و همگام با وضع شدن در چهارچوب های سازمانی تکامل می یابند. تئوری موجود منابع ملموس را به عنوان سوابقی بدون تحقیق و مطالعه باقی گذاشته است و از این رو در نگرش بالقوه مهم به چگونگی توسعه قابلیت ها اهمال و غفلت شده صورت گرفته است. این مقاله از یک رویکرد اکتشافی و داده های حاصل از توسعه محصول در دو شرکت نورودیک پیشگام در جهان جهت بررسی و مطالعه ی سوابق ملموس توسعه قابلیت های سازمانی بهره می برد. یافته هایمان با گسترش حوزه ی سوابق به قابلیت های سازمانی و مفاهیمی برای تشریح و تویح رقابت شرکت ها به تحقیقات در این زمینه کمک می کنند.

کلمات کلیدی: قابلیت ها، مزیت رقابتی، مدیریت استراتژیک، منابع ملموس، نوآوری

مقدمه

بیشتر از سه دهه قبل، نلسون و وینتر (1982) توجه تحقیقاتی جدیدی به حوزه ی قابلیت های پراکنده کردند تا تفاوت ها در عملکرد شرکت را توضیح دهند (امیت و شومیکر، 1993؛ پروتوگرو، کالوگیرو و لیوکاس، 2012). قابلیت ها در توضیح چگونگی مدیریت توسعه ی محصولات  و خدمات نوآورانه (کوتا، ژنگ و جورج، 2011)، اتحادهای استراتژیک (کاپالدو و مسنی پتروزلی، 2011) و فراگیری های یکپارچه (هیمریکس، شیجون و گیتس، 2012) نقش مهمی ایفا می کنند. مهمتر از آن، توجه به چگونگی  عملکرد شرکت ها در ارتباط با محیط رقابتی (هلفت و همکاران، 2007) تحقیق پیرامون قابلیت را به یکی از مکاتب غالب تحقیق مدیریت استراتژیک بدل کرده است (بارتو، 2010).

اهمیت قابلیت ها برای عملکرد شرکت،  توسعه ی قابلیت های سازمانی به موضوعی از مطالعه و تحقیق گسترده تبدیل کرده است (اریکان و مک گاهان، 2010؛ نارایانان، کولول و داگلاس، 2009). این زمینه از تحقیقات همسو با منشاء خود در اقتصادهای تکاملی عموما قابلیت ها را شامل روال های عادی (تیس، پیسانو و شون، 1997) می داند و منابع متعددی را آشکار ساخته است که بر این روال های عادی تاثیر گذاشته و از این رو سوابقی  از قابلیت ها عمل می کند. تا کنون، توجه تحقیقات تقریبا به طور انحصاری بر انواع مشخصی از منابع (ناملموس) به عنوان سوابقی از قابلیت ها صرفا با پرهیز از ناملموس بودنشان متمرکز بوده است. منابع ناملموس به عنوان منبعی از مزیت رقابتی پایدار درک می شوند، چون پیروی کردن از آنها دشوار است (بارنی، 1991؛ دیریکس و کول، 1989). در نتیجه، تحقیقات بر تاثیر مهم از منابع مختلف دانش (دوزی، فیلو و مارنگو، 2008؛ ایستربی-اسمیت و پریتو، 2008؛ رویلا و رودریگز-پرادو، 2009) و نیز شبکه ها (روتائرمال و هس، 2007 و فرهنگ های سازمانی (ماچر و مووری، 2009) به عنوان سوابقی برای قابلیت های سازمانی تاکید داشته است.

با این وجود، این تمرکز بر منابع ناملموس بر طبقه بندی منابعی که عموما با عنوان "ملموس" برچسب خورده اند، دلالت دارد (گرانت، 1996؛ تیس و همکاران، 1997). چون منابع ملموس به عنوان جنبه های ضروری چهارچوبی که فعالیت های سازمانی در آن اتفاق می افتد، شناخته می شوند، نادیده گرفتن این منابع به معنی کنار گذاشتن یک فاکتور بالقوه مهم در زمان بررسی توسعه ی روال های عادی است (دی آدریو، 2011). در نتیجه، این ریسک وجود دارد که این ممکن است درک نظری مان از چگونگی توسعه قابلیت ها و به نوبه خود از عملکرد شرکت را محدود کرده و از این رو با جاه طلبی متصور شده از این رشته قابلیت ها مغایرت داشته باشد. یک روش جامع تر برای توسعه قابلیت های سازمانی یعنی با در نظر گرفتن منابع ملموسی نظیر مصنوعات فیزیکی به عنوان سوابقی از این توسعه، امکان پر کردن این شکاف را در نظریه ی قابلیت ها ارائه می دهد.

کد مقاله: 5062

                                 

جهت اطلاع از هزینه و زمان تحویل ترجمه،  مقاله یا مقالات خود را به این ایمیل ارسال بفرمائید:

 Email:        aman.nazeri@yahoo.com  

یا به شماره یا آی دی تلگرام زیر ارسال کنید:

 آی دی تلگرام: amnazeri@

شماره تماس و شماره تلگرام

8707  405  0930

سفارش شما در کمتر از 5 دقیقه ارزیابی و به اطلاع شما رسانده می شود.